Phonologie de l’occitan du Haut-Vivarais - Une approche élémentaire et syllabique des réalités dialectales

Quentin Garnier

Presses Universitaires de la Méditerranée, Colleccion « Estudis occitans ». Libre publicat amb l’ajuda de Parlarem en Vivarés e de l’IEO Alvèrnhe Ròse Alps. Prefaci d’Arvèi Lieutard e pòstfaci de Gerard Betton.

En Vivarés Naut, al nòrd del territòri ardeschés, l’occitan que i es tradicionalament parlat es classat per la dialectologia romanica coma una varietat vivaroalpenca e presenta de traches diatopics particulars.

Gràcia als apòrts de teorias fonologicas contemporanèas — çò es los concèptes de sillaba e d’element — l’obratge propausa d’alumenar una part del foncionament fonologic d’aquesta varietat septentrionala, aital coma las variacions que la caracterizan dins l’espaci lingüistic occitan. L’exemple del cas nòrd-vivarés mòstra que, non solament l’apròchi fonologic causit s’avèra prometedor dins la descripcion de varietats dialectalas occitanas mas permet tanben de melhor comprene lor foncionament al dintre de l’ample diasistèma.

Eissit d’una tèsi de doctorat (recompensada del prèmi Peter T. Ricketts de l’AIEO en 2023) que s’apeva notadament sus de collectages menats al prèp d’occitanofòns natius, l’obratge illustra tanben la lenga d’òc parlada entre la val de Dotz e lo massís de Pilat, tala coma foguèt al cors del(s) sègle(s) passat(s) e subretot tala coma es practicada e viscuda a la debuta del sègle XXI.